Met een Rabbit R1 en het MCP protocol kun je iedere agent en zorgmedewerker uitrusten. Een procesverbaal niet meer met 1 vinger op een oude dos pc typen, maar realtime gegenereerd op straat tijdens het boeven vangen!! Of dat de R1 het steunkousen aantrekken registreert maar ook het gesprek waar de kwaaltjes besproken worden. En huisartsen uiteraard. Zelfde R1 die ook recept uitschrijft in duidelijke schrift...enz enz enz.
Is dit herkenbaar voor jullie: congressen over zorginnovatie waar er zorgrobots, toch wel enigszins mank, over het podium lopen om de keynote speaker te helpen door de microfoon aan te reiken. Waar prachtige vergezichten worden geschetst over een wereld waar gezondheid een kwestie is van data driven care solutions uit de digital health space want daarin hebben we een open, secure, scalable, federated, semantically interoperable, longitudinal 360 view of all relevant and contextual data of all patients!
Dat klinkt gaaf, toch? Maar op de borrel van datzelfde congres hoor je al snel de anekdotes over (en bijna nooit van!) artsen die 15 minuten in een ziekenhuis rond moet rennen om de gefaxte dossier informatie te zoeken van die patient die net met gillende sirenes van een ander ziekenhuis binnen wordt gereden. Bij bitterbal nummer drie zijn een op de twee gesprekken inmiddels beland bij die conclusie die de doorgewinterde congresbezoeker feilloos aan voelt komen: prachtige ideeën, maar in de huidige praktijk gaat het nooit werken. (sidenote: Waarom is dat toch zo moeilijk? Professor Trish Greenhalg van de universiteit van Oxford vertelt daar een goed verhaal over: https://www.youtube.com/watch?v=rBqcOt-vHgo)
Ik kreeg na het luisteren van de aflevering wel een idee dat MCP weleens een start zou kunnen zijn om een van de grote problemen van zorgverlening op te lossen: de gebrekkige interoperabiliteit, woud aan standaarden en vendor/database lock-ins. Al jouw medische gegevens staan, afhankelijk van hoeveel artsen je hebt bezocht, je aantal verhuizingen en je leeftijd, verspreid over een behoorlijk groot aantal databases van zorg informatie systemen. En deze systemen praten anno 2025 nog steeds maar mondjesmaat met elkaar. Daar ligt een complex web van redenen onder, die ik hier niet zal uitweiden :) Maar MCP zou weleens een sleutel kunnen zijn. Even los van dat de toegang en privacy dan geregeld zou moeten worden uiteraard, zouden LLMs via MCP door alle (soms archaïsche) medische databases kunnen lezen en een compleet medisch dossier voor jou kunnen klaarzetten als individu of arts. En, zoals ook bij die leerling volg systemen, artsen met het dossier kunnen praten. Ik dacht ik deel deze even als voorbeeld. Een korte search heeft nog geen voorbeelden uit de praktijk opgeleverd. AI in de zorg zou ik wel een mooi onderwerp voor POKI vinden een keertje!
Hartelijke groet, Job van der Heijden (CTO digitaal ziekenhuis)
Met een Rabbit R1 en het MCP protocol kun je iedere agent en zorgmedewerker uitrusten. Een procesverbaal niet meer met 1 vinger op een oude dos pc typen, maar realtime gegenereerd op straat tijdens het boeven vangen!! Of dat de R1 het steunkousen aantrekken registreert maar ook het gesprek waar de kwaaltjes besproken worden. En huisartsen uiteraard. Zelfde R1 die ook recept uitschrijft in duidelijke schrift...enz enz enz.
Is dit herkenbaar voor jullie: congressen over zorginnovatie waar er zorgrobots, toch wel enigszins mank, over het podium lopen om de keynote speaker te helpen door de microfoon aan te reiken. Waar prachtige vergezichten worden geschetst over een wereld waar gezondheid een kwestie is van data driven care solutions uit de digital health space want daarin hebben we een open, secure, scalable, federated, semantically interoperable, longitudinal 360 view of all relevant and contextual data of all patients!
Dat klinkt gaaf, toch? Maar op de borrel van datzelfde congres hoor je al snel de anekdotes over (en bijna nooit van!) artsen die 15 minuten in een ziekenhuis rond moet rennen om de gefaxte dossier informatie te zoeken van die patient die net met gillende sirenes van een ander ziekenhuis binnen wordt gereden. Bij bitterbal nummer drie zijn een op de twee gesprekken inmiddels beland bij die conclusie die de doorgewinterde congresbezoeker feilloos aan voelt komen: prachtige ideeën, maar in de huidige praktijk gaat het nooit werken. (sidenote: Waarom is dat toch zo moeilijk? Professor Trish Greenhalg van de universiteit van Oxford vertelt daar een goed verhaal over: https://www.youtube.com/watch?v=rBqcOt-vHgo)
Ik kreeg na het luisteren van de aflevering wel een idee dat MCP weleens een start zou kunnen zijn om een van de grote problemen van zorgverlening op te lossen: de gebrekkige interoperabiliteit, woud aan standaarden en vendor/database lock-ins. Al jouw medische gegevens staan, afhankelijk van hoeveel artsen je hebt bezocht, je aantal verhuizingen en je leeftijd, verspreid over een behoorlijk groot aantal databases van zorg informatie systemen. En deze systemen praten anno 2025 nog steeds maar mondjesmaat met elkaar. Daar ligt een complex web van redenen onder, die ik hier niet zal uitweiden :) Maar MCP zou weleens een sleutel kunnen zijn. Even los van dat de toegang en privacy dan geregeld zou moeten worden uiteraard, zouden LLMs via MCP door alle (soms archaïsche) medische databases kunnen lezen en een compleet medisch dossier voor jou kunnen klaarzetten als individu of arts. En, zoals ook bij die leerling volg systemen, artsen met het dossier kunnen praten. Ik dacht ik deel deze even als voorbeeld. Een korte search heeft nog geen voorbeelden uit de praktijk opgeleverd. AI in de zorg zou ik wel een mooi onderwerp voor POKI vinden een keertje!
Hartelijke groet, Job van der Heijden (CTO digitaal ziekenhuis)